Οι φιλανθρωπικές ενέργειες ως κοινωνική ελευθερία

Αρκετοί από εμάς μπορεί να έχουν συμμετάσχει σε μη κυβερνητικές οργανώσεις και εθελοντικές ομάδες που προσπαθούν να αλλάξουν τον κόσμο με μικρότερους και μεγαλύτερους τρόπους, από την προστασία της άγριας ζωής, την οικοδόμηση παιδικών χώρων (πλατείες, παιδικές χαρές) , τη διδασκαλία σε ορφανοτροφεία, τη σίτιση και στέγαση των αστέγων, τη διαμαρτυρία για τους πολέμους, την καταπολέμηση της εμπορίας ανθρωπίνων οργάνων.Ως εθελοντής, σπάνια μιλώ για τα οφέλη του εθελοντισμού – ίσως αισθάνομαι ότι είναι λίγο έως πολύ εγωκεντρικό, ή πάρα πολύ μακριά από την αλτρουιστική ανιδιοτελή συνεισφορά του εθελοντή. Ωστόσο, κατά την τελευταία δεκαετία, ένα πλήθος λόγων που κυμαίνονται από τον κοινωνικό φόβο και την άγνοια των τεχνολογικών μέσων, έχουν καταστήσει την κοινωνία μας σε μία ‘’θολή’’ και απαθή κοινωνία με αποτέλεσμα να διστάζουν να επικοινωνούν και να παρέχει ο ένας για τον άλλον.

Ο εθελοντισμός μπορεί να μην παρέχει στον κοινωνικό ιστό της αξιοπρεπούς και ασφαλούς κοινωνίας, αλλά η καθημερινή μας ζωή θα μπορούσε να βελτιωθεί σημαντικά από μια ανθρωπιστική και οικονομική σκοπιά. Και ακριβώς αυτή η προθυμία να εργαστούν συλλογικά άτομα για την ελευθερία είναι μια μεγάλη στάση που εξελίσσεται σε κοινωνική ενότητα, αλλά δεν θα πρέπει να συγκρίνεται με την επαγγελματική κατάρτιση και την ακαδημαϊκή εκπαίδευση. Για το σκοπό αυτό, τα φιλανθρωπικά ιδρύματα πρέπει να ανταποκρίνονται περισσότερο για τους χρήστες υπηρεσιών με ένα συνδυασμό καλού εκπαιδευμένου προσωπικόυ και απο ομάδες των εθελοντών όπου θα είναι υπεύθυνοι για την καταπολέμηση της γραφειοκρατίας και εύρεσης μεγαλύτερης αποτελεσματικότητας.

Παράλληλα, είναι κρίσιμο να επιτρέπεται η λήψη μηνυμάτων μίας και μια ενωμένη κοινωνία για να είναι υγιής χρείαζεται την στήριξη όλων μας. Ο εθελοντισμός κατά την ταπεινή μου άποψη είναι ο απόλυτος τρόπος για να ανακαλύψουμε εκ νέου τον εαυτό μας, και να αγκαλίασουμε την χαρά και δημιουργία της προσφοράς στο σύνολο. Ακόμα και αν μερικές φορές ο εθελοντισμός αποτελεί πρόκληση, ακριβώς διότι το πρώτο βήμα είναι πάντοτε και το πιο δύσκολο, θα έρθει η στιγμή ότι αυτό που φαινομενικά μοίαζει σαν μία θυσία σήμερα, βαθιά στο μέλλον θα είναι η μεγαλύτερη επένδυση που θα έχετε κάνει στην ζωή σας. Μετά από όλα αυτά, θα δείτε διαφορετικά τον κόσμο γύρω σας. Έτσι, η μικρότερη πράξη ευγένειας, γενναιοδωρίας και ανθρωπιάς θα αξίζει περισσότερο απο κάθε άλλη πρόθεση σας. Και αυτό είναι υπέροχο. Δε νομίζετε;

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *