Σε αυτό το Εισαγωγικό Κεφάλαιo 2 γίνεται η εισαγωγή στην εξαιρετική έννοια του σύμπαντος , την έννοια της Εντροπίας. Τι είναι αυθόρμητο; Τι είναι αντιστρεπτό; Τί είναι τελικά αυτή η “αταξία”; Πως θα μπορούσαμε να εξηγήσουμε σε κάποιον με απλά κατανοητά λόγια το θερμοδυναμικό αξίωμα που συναντάται σε όλες τις πτυχές τις ζωής μας; Γιατί να μην μπορεί να διαχωριστεί στα αρχικά της μέρη αυθόρμητα (μία ψυχρή και μία θερμή δεξαμενή νερού καθώς και μία δεξαμενή με χλιαρό νερό που έχει προκύψει απο την ανάμειξη των προηγούμενων δύο;) Γιατί το γνωστό σε όλους μας αλάτι (NaCl) να έχει μία συμπαγή κρυσταλλική δομή όταν βρίσκεται σε στερεή μορφή (αρκετά διατεταγμένη) και όταν διαλύεται στο νερό (αλατόνερο) τα ιόντα χλωρίου και νατρίου να οδεύουν συνεχώς προς τα υδρογονοκατιόντα και τα ανίοντα υδροξείδιου δημιουργώντας μία πιο “ατάκτη” κατανομή στο διάλυμα; Γιατί όλα τα συστήματα να οδεύουν στην μεγιστοποίηση της εντροπίας; “Από τη σκοπιά του Μακρόκοσμου όσο μεγαλύτερη γίνεται η εντροπία, τόσο μειώνεται η δυνατότητα του συστήματος να παράγει ωφέλιμο έργο. Από τη σκοπιά του Μικρόκοσμου, η Εντροπία
εκφράζει την έλλειψη οργάνωσης. Είναι ένα μέτρο της αταξίας των ατόμων ή των μορίων. Όσο αυξάνεται η Εντροπία εξαλείφονται οι λεπτομέρειες οργάνωσης και αυξάνεται η αταξία. ” Το συγκεκριμένο κεφάλαιο αποτελεί εισαγωγή και ταυτόχρονα πρόλογο για το επερχόμενο που θα στηριχθεί καθαρά στην μαθηματική θεώρηση της εντροπίας με βάση τα αξιώματα της Θερμοδυναμικής.