Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μία ζοφερή πραγματικότητα που έρχεται ξανά στο προσκήνιο τις τελευταίες εβδομάδες από τον απλό πολίτη, τον ελεύθερο επαγγελματία , τον αγρότη , από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και από τα ίδια τα κόμματα.
Ένας χρόνος διακυβέρνησης Σύριζα-Ανέλ είναι αρκετό για να καταλάβουμε τι έχει συμβεί. Η αριστερή κυβέρνηση υποσχέθηκε όπως έκαναν και οι προηγούμενοι του κ.Αλέξη Τσίπρα , πράγματα τα οποία δεν κατάφεραν να εφαρμόσουν. Ακύρωση της φοροκαταιγίδας και του ΕΝ.ΦΙ.Α , επαναφορά δέκατης τρίτης σύνταξης, κοινωνική πολιτική και πρόνοια για τους αδυνάτους.Μα πάνω από όλα κατάργηση του μνημονίου και άμεση εφαρμογή του προγράμματος του Σύριζα όπως είχε ανακοινωθεί δια στόματος του Αλέξη Τσίπρα στην ΔΕΘ στις 13 Σεπτεμβρίου του 2014. Aντ ‘αυτών η αριστερή κυβέρνηση του Σύριζα υπέγραψε το χειρότερο από τα δύο προηγούμενα μνημόνια του κ.Γ.Παπανδρέου αλλά και έπειτα του κ.Α.Σαμαρά.Χειρότερο ως προς τo γεγονός ότιο κ . Αλέξης Τσίπρας σε συνεργασία με το υπουργικό του συμβούλιο έβαλε την υπογραφή του στην δέσμευση του εθνικού μας πλούτου από τους ξένους αξίας 50 δις ευρώ.Αποτέλεσμα αυτού είναι να έχουν ολισθήσει σε έναν ανώμαλο δρόμο χωρίς επιστροφή.Ωστόσο, τα τρία μνημόνια έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό. Φόροι,φόροι, φόροι.Συζήτηση για ανάπτυξη , καταπολέμηση της διαφθοράς αλλά και για μείωση της ανεργίας δεν αναφέρεται πουθενά. Από το 2009 μέχρι και σήμερα έχουν μεταναστεύσει πάνω από 200,000 Έλληνες στο εξωτερικό.Το εργατικό δυναμικό μεταναστεύει, οι θεσμοί εκφυλίζονται ενώ ταυτόχρονα ακόμα και σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς κυριαρχεί το ρουσφέτι και ο κομματισμός. Nομίζω πως είναι η ώρα για τους πολιτικούς ηγέτες να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι και να συζητήσουν τι θα ήταν καλύτερο για την χώρα. Ο κ.Τσίπρας αιχμάλωτος των προεκλογικών του δεσμεύσεων, των αποτελεσμάτων της δικής του πολιτικής αλλά και τα μέτρα που φέρνει για ψήφιση στο Ελληνικό κοινοβούλιο( Φορολογικό,Ασφαλιστικό ) σε πρώτη φάση αδυνατεί να δει το προφανές. Η κυβέρνηση Σύριζα- Ανέλ με σύνολο βουλευτών 153 είναι ιδιαίτερα ρευστή.Ανά πάσα στιγμή μπορεί να χάσει την πολιτική νομιμότητα. Οι καιροί απαιτούν συναίνεση, και μία σταθερή κυβέρνηση που θα καταφέρει να κάνει αυτά που δεν κατάφεραν οι τρείς τελευταίοι πολιτικοί αρχηγοί . Να προσελκύσουν επενδύσεις, να διευθετηθεί το χρέος , να εντοπισθούν οι παθογένειες από όπου και αν προέρχονται και να γίνουμε ένα σύγχρονο κράτος αλλάζοντας την μαύρη σελίδα στην οποία βρισκόμαστε 7 και πλέον έτη. Για τον λόγο αυτό , είναι μείζονος σημασίας να συμμετάσχουν στην νέα κυβέρνηση τα δύο μεγάλα κόμματα αυτά της Νέας Δημοκρατίας αλλά και του Σύριζα ώστε να υπάρχει μεγάλη πλειοψηφία στο Ελληνικό κοινοβούλιο. Είναι σαφές ότι η κοινωνία δεν αντέχει άλλα δυσβάσταχτα μέτρα ενώ καταφαίνεται ότι υπάρχει και μία τεράστια απαξίωση προς την πολιτική ως θεσμό γενικότερα. Απόδειξη αυτού είναι η άνοδος ακραίων φωνών που τρέφονται από την ανικανότητα των υπολοίπων να ασκήσουν πολιτική.Έτσι, είναι σημαντικό όταν και εφόσον συνασπιστούν τα δύο αυτά κόμματα να χρησιμοποιηθούν τεχνοκράτες Έλληνες στις υπουργικές θέσεις που πιστεύουν στις αλλαγές που χρειάζεται η χώρα μας . Ανθρώπους που πιστεύουν στην Ευρώπη και είναι πολιτικά άφθαρτοι από τους κομματικούς στρατούς που έχουν στηθεί από την μεταπολίτευση και μετά. Περισσότερο από κάθε άλλη φορά η χώρα έχει ανάγκη από διάλογο, συναίνεση, μεταρρυθμίσεις και πολιτική. Ωστόσο, για να ευοδωθεί αυτός ο στόχος χρειάζεται και οι μεν και οι δε να αφήσουν στην άκρη την αδιαλλαξία, να κοιτάξουν το συμφέρον της Ελλάδας και όχι το κομματικό τους όφελος. Η ιστορία έχει αποδείξει ότι οι Έλληνες είναι ένας περήφανος λαός που μόνο όταν ενωθεί , ξεπερνά τα εμπόδια και γίνεται παράδειγμα ηρωισμού για τους υπόλοιπους λαούς.