https://www.youtube.com/watch?v=E9CoPrUev3I
Το παλιό πολιτικό σύστημα είναι καταδικασμένο να φθίνει έως την ολοκληρωτική αφάνεια του. Είναι η μοίρα του, καθώς η συντριπτική πλειοψηφία του λαού το θεωρεί υπεύθυνο για την κατάντια της χώρας. Γι’ αυτό το λόγο ήρθε στην εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ και κρατήθηκε παρά την ασυνέπεια λόγων και πράξεων που επέδειξε και τα αντιλαϊκά μέτρα που εφαρμόζει. Αυτός είναι ο λόγος για τα τραγικά ποσοστά συμμετοχής των πολιτών στις τελευταίες εθνικές εκλογές. Το μήνυμα είναι σαφέστατο.
Ωστόσο, πιο ανησυχητικό όλων, είναι το γεγονός ότι επανεμφανίστηκαν έντονα πολιτικές που ξαναζωντανεύουν εμφανώς το παλιό μοντέλο διακυβέρνησης, το οποίο ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για τη σημερινή κατάντια της χώρας. Πολιτικές με ξεκάθαρη στόχευση στο χτίσιμο κομματικού στρατού. Κατανοητό, καθώς ο στόχος των κομμάτων είναι η εξουσία, αλλά όχι αποδεκτό όταν οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται βλάπτουν αποδεδειγμένα τη χώρα. Τα μηνύματα από το παρελθόν είναι ξεκάθαρα και τα έχουν αποδεχτεί όλοι.
Η δημιουργία κομματικού στρατού από βολεμένους, εξαρτημένους ή προσδοκούντες το βόλεμα, ήταν πάντα η βασική επιδίωξη. Αξιοκρατία δεν υπήρχε ποτέ. Άνθρωποι με προσόντα «έμεναν εκτός», γιατί δεν κατείχαν το αποκαλούμενο «κονέ». Όλα τα ρύθμιζε η μαγική λέξη «κονέ». Ο καθένας ήταν ό,τι δήλωνε στην Ελλάδα του « ό,τι δηλώσεις είσαι ». Ρίζωσε βαθιά στη νοοτροπία, ειδικά των νέων ανθρώπων, η στόχευση «γνωριμίες αντί για προσόντα». Μεταλλάχτηκαν κατά πολύ οι αξίες μας. Αυτό είναι ίσως το μεγαλύτερο κακό που έχει λάβει χώρα τις τελευταίες δεκαετίες. Μεγάλη μερίδα των νέων ενστερνίστηκε και ακολούθησε αυτή τη νοοτροπία και οι υπόλοιποι, μη μπορώντας να αντιδράσουν, αποφάσισαν να μη συμμετέχουν στα κοινά, αποστασιοποιήθηκαν και αποπολιτικοποιήθηκαν. Τα αποτελέσματα γνωστά και κάθε σχόλιο περιττό.
Δημιουργείται λοιπόν εύλογα ένα πολύ απλό ερώτημα, που σκόπιμα τις περισσότερες φορές μένει αναπάντητο από τους πολιτικούς, αλλά και από τους πολίτες που τους εκλέγουν. Είναι στόχος μας να προωθήσουμε την αξιοκρατία ή θα συνεχίζουμε να συντηρούμε τους κομματικούς στρατούς, όπου ο κάθε άξιος λογίζεται με τον αριθμό των ψήφων που επηρεάζει; Οι πολιτικοί πρέπει επιτέλους να αρχίσουν να σχεδιάζουν με πυξίδα τις ανάγκες της χώρας και της κοινωνίας, προσδοκώντας το γενικό συμφέρον και όχι το συμφέρον των ψηφοφόρων και του κομματικού στρατού.
Θα έλεγα οτι έχουμε υποκύψει και εμείς σας απλοί πολίτες σε διανοητικές αγκυλώσεις που μας κρατούν στο χτες. Ας σπάσουμε τα ταμπού. Δεν δικαιούται σήμερα κάποιος να στοχεύει στο χτίσιμο κομματικού στρατού. Δεν είναι απλά κατακριτέο, είναι εγκληματικό. Αυτό που μπορεί να αλλάξει πραγματικά πριν από την αγνή πολιτική και πολιτειακή επανάσταση είναι η νοοτροπιακή επανάσταση.Οφείλουμε να πατρονάρουμε τα δικαιώματα μας σαν πολίτες αλλά και να δούμε το αύριο λύνοντας τα προβλήματα του χτές. Πρέπει να δούμε την κρίση ως ευκαιρία για επανεκκίνηση και ανανέωση. Σε συνδυασμό με την νοοτροπιακή επανάσταση θα μπορούσε , ίσως , να δώσει την λύση στην ελληνική κρίση.