Είναι γεγονός πως στην Ελληνική κοινωνία , δίνουμε μεγάλη έμφαση στο τι σκέφτονται οι άλλοι για εμάς, φτάνουμε ακόμα και στο σημείο να αλλάζουμε τελείως τον εαυτό μας και να απομακρυνόμαστε από αυτό που είμαστε για να γίνουμε αρεστοί από τον κοινωνικό περίγυρο. Αυτή η διαρκής προσπάθεια να ικανοποιούμε όμως πάντοτε τους άλλους όχι μόνο δε μας οδηγεί σε εσωτερική ευδαιμονία, αλλά μας απομακρύνει από τον πραγματικό εαυτό μας. Είναι γεγονός πως μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα η γνώμη που έχουν οι άλλοι για εμάς όταν βρισκόμαστε σε μία πιο νεαρή ηλικία, ίσως επειδή τότε εμφανίζεται πιο έντονη η ανάγκη να αισθανόμαστε πως ανήκουμε κάπου. Είναι διαπιστωμένο πως όσο μικρότερη αυτοεκτίμηση έχει ένας άνθρωπος, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η ανάγκη του να αισθάνεται την αποδοχή των άλλων. Ένας άνθρωπος που ξέρει ποιος είναι δε θα επιτρέψει σε καμία κακή κριτική να τον κάμψει, ούτε θα αγωνιά διαρκώς για να αρέσει στους άλλους. Αλήθεια, γιατί ενδιαφερόμαστε τόσο πολύ να ικανοποιούμε τους άλλους; Αν για παράδειγμα, σπουδάζουμε κάτι που δεν αγαπάμε απλά και μόνο για να ικανοποιήσουμε τη μητέρα μας, γιατί δε σκεφτόμαστε πως ούτε και εκείνη ενδιαφέρεται στην ουσία για εμάς, αφού μας σπρώχνει σε μία κατεύθυνση που μας κάνει δυστυχισμένους; Γιατί κυνηγάμε τόσο την αποδοχή των άλλων; Ο εαυτός μας δεν αρκεί; Πώς μπορούμε να είμαστε εντελώς σίγουροι για το αν ο άλλος μας κριτικάρει άσχημα επειδή ενδόμυχα μπορεί να φθονεί, να ζηλεύει ή επειδή είναι απλά ένας τοξικός άνθρωπος;
Γιατί αφήνω τους άλλους να ορίζουν τη ζωή μου, αφού ξέρω ότι και να γινόμουν αυτός που ήθελαν, πάλι θα μου έβρισκαν ψεγάδι; Η γνώμη των ανθρώπων που πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη, είναι της οικογένειας και των φίλων μας. Αλλά και εκεί, πρέπει να γίνεται επιλεκτικά. Και φυσικά, δεν εννοούμε να βλάπτουμε έναν άνθρωπο και να μη μας ενδιαφέρει το συναισθηματικό πλήγμα που του έχουμε προκαλέσει. Από εκεί και πέρα όμως, έχουμε χρέος απέναντι σε εμάς να ζούμε τη ζωή μας ελεύθερα και όχι μέσα στη φυλακή της γνώμης των άλλων. Ας γίνουμε ελεύθεροι άνθρωποι και ας πάψουμε πια να στηρίζουμε την ευτυχία μας στην αποδοχή των άλλων. Όταν έχουμε την αποδοχή του εαυτού μας, τότε ξέρουμε πως αυτό είναι σα να μας αποδέχονται χίλια άτομα μαζί.