Η προσφορά ΣΟΥ στην εξέλιξη της κοινωνίας

Πολλές είναι οι ακαδημαϊκές έδρες, αλλά λίγοι οι σοφοί και ευγενείς δάσκαλοι. Τα αναγνωστήρια είναι πολλά και μεγάλα, αλλά λίγοι είναι οι νέοι που νιώθουν γνήσιο πόθο για την αλήθεια και την δικαιοσύνη. Η φύση σκορπίζει τα δώρα της και σπάνια δημιουργεί ένα εκλεκτό είδος. Όλοι μας το γνωρίζουμε αυτό, λοιπόν, γιατί να μεμψιμοιρούμε; Μήπως δεν ήταν πάντα έτσι, και δεν θα εξακολουθεί να είναι το ίδιο;

Αλλά υπάρχει και κάτι σαν το πνεύμα της εποχής, μία χαρακτηριστική νοοτροπία μιας ορισμένης γενιάς που περνάει από άτομο σε άτομο και δίνει στην κοινωνία τον ιδιαίτερο τόνο της.
Ο καθένας μας πρέπει να δώσει την μικρή του συμβολή για το μετασχηματισμό αυτού του νοήματος της εποχής. Ας συγκρίνουμε το πνεύμα που ζωογονούσε τους νέους των πανεπιστημίων πριν εκατό χρόνια, μ’αυτό που κυριαρχεί σήμερα. Εκείνοι πίστευαν στη βελτίωση της ανθρώπινης κοινωνίας, σέβονταν κάθε τίμια γνώμη, και ανέχονταν εκείνο που για χάρη τους είχαν αγωνιστεί και ζήσει οι παλαιότεροι Εκείνη την εποχή οι άνθρωποι αγωνίζονται για μια ευρύτερη πολιτική-κοινωνική ένωση . Αυτά τα ιδανικά, τα διατηρούσαν ζωντανά οι φοιτητές και οι δάσκαλοι.

Και σήμερα υπάρχει μια κίνηση για την κοινωνική πρόοδο, για την ανοχή και την ελευθερία της σκέψης,για μια ευρύτερη πολιτικό-κοινωνική ένωση που σήμερα ονομάζουμε Ευρώπη. Αλλά οι φοιτητές έχουν πάψει, όπως και οι δάσκαλοι , να ενσαρκώνουν τα ιδανικά και τις αξίες τους. Όποιος κοιτάει ψύχραιμα και αμερόληπτα την εποχή μας, πρέπει να το παραδεχτεί.

Όταν αναμετράμε τη ζωή μας και τις προσπάθειές μας , γρήγορα παρατηρούμε πως όλες σχεδόν οι πράξεις μας και οι πόθοι μας συνδέονται με τη ζωή των άλλων ανθρώπων. Το μεγαλύτερο μέρος της γνώσης μας, μας μεταδόθηκε από άλλους ανθρώπους, μέσω μία γλώσσας που άλλοι δημιούργησαν. Είναι σαφές ότι, χωρίς την γλώσσα, οι διανοητικές μας ικανότητες θα ήταν πολύ φτωχές. H αξία του ανθρώπου ως προς την κοινωνικότητα και ύστερα την πρόοδο όπως αναφέρθηκε εξαρτάται πρωταρχικά από το έως που φτάνουν τα αισθήματα,οι σκέψεις και οι πράξεις του για το καλό των συνανθρώπων του. Φυσικά, τον αποκαλούμε καλό ή κακό εκτιμώντας τα χαρακτηριστικά του από τα κοινωνικά του προσόντα. Και όμως μία τέτοια στάση θα ήταν  εξ αρχής άδικη. Είναι κρίσιμο λοιπόν, η πρόοδος της κοινωνικής ζωής να περάσει από τα χέρια ανιδιοτελών ανθρώπων και να ενσαρκωθεί στους νέους της εποχή.

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *