Γενικά, υπάρχουν ορισμένες λανθασμένες αντιλήψεις για τις Μικρού Μεγέθους Επιχειρήσεις. Για παράδειγμα, υποστηρίζεται συχνά ότι οι μικρές επιχειρήσεις δεν χρειάζονται σχεδιασμό των δραστηριοτήτων τους επειδή έχουν μικρή γκάμα προϊόντων και μικρό αριθμό προσωπικού, γεγονότα που καθιστούν εύκολη την καθημερινή επίβλεψη της λειτουργίας τους και των εν γένει δραστηριοτήτων τους. Συνεπώς, ο σχεδιασμός και τα προγράμματα δεν είναι απαραίτητα. Επίσης, υπάρχει η λανθασμένη αντίληψη ότι ο σχεδιασμός περιορίζει την ευκαμψία των μικρών επιχειρήσεων.
Τέτοια επιχειρήματα όμως είναι ολοκληρωτικά λανθασμένα, ιδιαίτερα στον τομέα της υψηλής τεχνολογίας, στον οποίο οι εξελίξεις είναι ταχείες και συνεχείς με αβέβαιες επιπτώσεις, καθιστώντας απαραίτητη την ύπαρξη της διαδικασίας σχεδιασμού, η οποία θα αναλύσει τις επιδράσεις όλης της εισερχόμενης πληροφορίας στην επιχείρηση και θα επανεστιάσει τις προσπάθειες για την επιτυχή αντιμετώπιση των διαρκών νέων συνθηκών. Στην πραγματικότητα μάλιστα ισχύει το αντίθετο, δηλαδή ο στρατηγικός σχεδιασμός είναι περισσότερο απαραίτητος στις μικρές επιχειρήσεις, διότι είναι πιο ευάλωτες στις συνέπειες λαθών εκτίμησης των παραμέτρων του περιβαλλοντός τους.
Η εμπειρία έχει δείξει ότι ο καινοτομικός στρατηγικός σχεδιασμός είναι ένα ισχυρό εργαλείο του management που έχει σκοπό να βοηθήσει την μικρή καινοτομική επιχείρηση να προσαρμοστεί στις μεταβολές του περιβάλλοντος της κατά έναν ανταγωνιστικό τρόπο. Συγκεκριμένα, η διαδικασία του καινοτομικού στρατηγικού σχεδιασμού περιγράφει την τρέχουσα κατάσταση της επιχείρησης και εντοπίζει τους εξωτερικούς παράγοντες-κλειδιά που επηρεάζουν την επιτυχία της. Στην συνέχεια, η διαδικασία καταλήγει σε ένα σχέδιο δράσης για το τρόπο που θα προχωρήσει η επιχείρηση αξιοποιώντας σε κάθε στιγμή τις ικανότητές της για την λύση των πολύπλοκων προβλημάτων που ανακύπτουν. Αν και οι επιχειρηματίες πρέπει κατά διαστήματα να γράφουν επιχειρηματικά σχέδια (business plans), κυρίως για να εξασφαλίσουν εξωτερική χρηματοδότηση, η διαδικασία του καινοτομικού στρατηγικού σχεδιασμού δεν πρέπει να συγχέεται με το business plan, το οποίο αποτελεί μέλος του στρατηγικού σχεδίου.
Ο στρατηγικός σχεδιασμός ξεκινά με τους αντικειμενικούς στόχους της επιχειρηματικής δραστηριότητας. Σε κάθε περιοχή των στόχων, η ερώτηση είναι ‘‘ τι πρέπει να κάνουμε τώρα για να επιτύχουμε τους στόχους μας αύριο ; ’’. Το κλειδί για να κάνουμε κάτι νέο αύριο είναι να απαλλαγούμε από το χθεσινό που δεν είναι πλέον παραγωγικό , που είναι παλιό και αχρηστευμένο. Το πρώτο βήμα για την οποιαδήποτε δραστηριότητα είναι να ρωτήσουμε τον εαυτό μας το εξής, ‘‘ αν δεν δεσμευτώ με αυτό σήμερα, θα ασχοληθώ μαζί του αύριο; ’’. Η συστηματική απαλλαγή από το χθεσινό, το οποίο σημερα είναι ανεπαρκές, αποτελεί μέρος του στρατηγικού σχεδιασμού, διότι επιβάλλει σκέψη και δράση, απελευθερώνει πόρους για νέα πράγματα και δημιουργεί επιθυμία και θέληση για δράση. Ο σχεδιασμός που αναφέρεται μόνο στο αύριο και δεν λαμβάνει υπόψη το χθές είναι πολύ πιθανό να μείνει μόνο στα χαρτιά.